Rośnie zainteresowanie zapomnianą do niedawna postacią Jana Bogumiła Blocha – jednego z najbardziej majętnych kapitalistów Królestwa Polskiego, nazywanego „królem kolejowym" z racji podejmowanych w II połowie XIX wieku inwestycji infrastrukturalnych, przemysłowca i finansisty, a przy tym pacyfisty, autora „Przyszłej wojny pod względem technicznym, ekonomicznym i politycznym" - obszernego dzieła przestrzegającego współczesnych przed groźbą wielkiej zagłady, inicjatora pierwszego w świecie Muzeum Wojny i Pokoju (otwartego w Lucernie w 1902 r.) i pierwszego polskiego kandydata do Pokojowej Nagrody Nobla. W „Rzeczpospolitej" z dnia 11 sierpnia 2017 r. ukazał się duży artykuł Krzysztofa Jóźwiaka „Jan Bloch – polski król kolei żelaznych", przypominający najważniejsze fakty z jego biografii. Autor słusznie zwraca uwagę na rozległe zainteresowania Blocha, który nie tylko „robił kasę" dzięki swym rozlicznym pomysłom inwestycyjnym i finansowym, lecz także próbował swych sił w wielu różnych dziedzinach; poza wymienioną już „Przyszłą wojną...", będącą bezprecedensową próbą prezentacji zagrożeń związanych z wyścigiem zbrojeń i wybuchem światowego konfliktu militarnego (jej aktualność rośnie dziś wraz z narastaniem napięcia w stosunkach międzynarodowych), pisał o finansach Królestwa i Rosji, gospodarce ziemią, melioracji i kanalizacji, a także założył w Warszawie Biuro Statystyczne (gdzie m.in. pracował Bolesław Prus). Warto tę publikację przeczytać, bo wzbogaca wiedzę czytelników o mało znane fakty z polskich dziejów.

PS. Autor publikacji nie ustrzegł się pewnego błędu. Bloch został nobilitowany przez cara Aleksandra III, lecz nadany mu herb to Ogończyk Odmienny, a nie Bloch.

Link do artykułu poniżej

Jan Bloch: Polski król kolei żelaznych